Choroba alkoholowa

Objawy „choroby alkoholowej”:
  •   Zmiana tolerancji na alkohol: 
    • Podwyższenie tolerancji ujawnia się, gdy wypicie tej samej ilości co kiedyś powoduje słabsze niż poprzednio efekty - żeby uzyskać ten sam efekt co poprzednio trzeba wypijać więcej niż kiedyś. 
    • Obniżenie tolerancji ujawnia się, gdy przy dawkach alkoholu mniejszych niż poprzednio pojawiają się podobne efekty nietrzeźwości. 
  • Objawy abstynencyjne:
    Gdy człowiek przerywa dłuższe picie lub zmniejsza ilość wypijanego alkoholu pojawiają się bardzo przykre objawy - niepokój drażliwość, dreszcze i drżenie kończyn, skurcze mięśniowe, poty, nudności, a nawet zaburzenia świadomości i majaczenia. Osoba uzależniona stara się szybko usunąć te cierpienia przy pomocy alkoholu.
  • Subiektywne poczucie łaknienia alkoholu:
    W miarę upływu czasu bez alkoholu pojawiają się nieprzyjemne doznania podobne do głodu i wewnętrznego przymusu wypicia, połączonego z poczuciem paniki i obawą, że się nie wytrzyma długo bez alkoholu.
  • Koncentracja życia wokół picia:
    Obecność alkoholu w życiu codziennym staje się czymś bardzo ważnym, dużo uwagi i zabiegów jest skoncentrowanych wokół okazji do wypicia i dostępności alkoholu.
    Po wypiciu pierwszej porcji al­koholu ujawnia się niemożność skutecznego decydowania o ilości wypijanego alkoholu i o momencie przerwania picia.
  • Zaburzenia pamięci i świado­mości:
    Po wypiciu pojawiają się "dziury pamięciowe", całe fragmenty wydarzeń znikają
    z pamięci, mimo próby obrony pozorów rozumności i ciągłości postępowania coraz więcej rzeczy dzieje się poza świadomością osoby uzależnionej.
  • Nawroty picia po próbach utrzymywania okresowej abstynencji:
    Od czasu do czasu człowiek dostrzega, że picie wymyka się spod jego kontroli i próbuje udowodnić sobie lub innym, że potrafi nad tym zapanować, jednak próby te przynoszą niepowodzenie. 

Kto jest szczególnie zagrożony tą chorobą?
  • Osoby intensywnie pijące w młodym wieku,
  • Osoby, w których otoczeniu (np. w rodzinie) pito dużo alkoholu,
  • Osoby „zapijające” problemy osobiste, gdy picie jest „sposobem na życie”, 
  • Osoby nieświadome działania alkoholu, łatwo ulegające presji otoczenia, 
  • Osoby mające tzw. mocną głowę (o dużej tolerancji na alkohol).  
Wielu dorosłych ludzi mogłoby uniknąć kłopotów wynikających z nadużywania alkoholu, gdyby nauczyli się dostrzegać odpowiednio wcześnie sygnały wskazujące, że picie alkoholu staje się zbyt ważną i niebezpieczną sprawą w ich życiu.


Lista sygnałów ostrzegawczych:
  1. Gdy ktoś pije pomimo szkód spowodowanych przez picie;
  2. Gdy ktoś jednorazowo wypija większe ilości płynów zawierających powyżej 100 gramów ETOH (5 dużych piw lub jeden litr wina, lub ćwierć litra wódki); 
  3. Gdy ktoś regularnie codziennie wypija więcej niż 20 gramów ETOH (2 piwa lub dwie lampki wina lub kieliszek 50g wódki) lub gdy zaczyna dzień od picia alkoholu (np. poranne piwo); 
  4. Gdy ktoś "klinuje", czyli używa alkoholu do usuwania przykrych skutków poprzedniego picia, a więc sięga po alkohol z samego rana po intensywnym piciu wieczorem; 
  5. Gdy ktoś pije alkohol w samotności oraz w sytuacjach, gdy odczuwa zmęczenie, dolegliwości fizyczne, smutek i cierpienie; 
  6. Gdy ktoś zaniedbuje obowiązki i zadania z powodu picia; 
  7. Gdy ktoś ma trudności w przypominaniu sobie, co się działo poprzedniego dnia w sytuacjach związanych z piciem; 
  8. Gdy ktoś uśmierza przy pomocy alkoholu poczucie winy i wyrzuty sumienia z powodu czynów popełnionych pod wpływem alkoholu; 
  9. Gdy ktoś kieruje samochodem pod wpływem alkoholu; 
  10. Gdy ktoś reaguje napięciem i rozdrażnieniem w sytuacjach utrudniających kontakt z alkoholem lub wobec postulatów ograniczenia picia zaprzecza, że ma problemy z alkoholem; 
  11. Gdy ktoś dostaje od innych ludzi sygnały sugerujące ograniczenie ilości lub powstrzymanie się od picia; 
Jeżeli w ciągu ostatniego pół roku dwa razy zdarzyły się dwie z powyżej opisanych okoliczności, istnieje poważne ryzyko rozwijania się niebezpiecznej choroby. Może nie jest jeszcze za późno?

Jeżeli próby ograniczenia picia po zauważeniu sygnałów ostrzegawczych się nie powiodły i człowiek mimo szkód pije nadal, należy sądzić, że jest już uzależniony. Wtedy powinien zwrócić się o pomoc do placówki odwykowej i do grup wzajemnej pomocy osób uzależnionych. Obecnie to już nie jest wstyd - z pomocy tej korzysta w naszym kraju ponad sto tysięcy osób.

Uzależnienie od alkoholu, jest chroniczną, postępującą i potencjalnie śmiertelną chorobą. Może jednak być powstrzymywana, jeżeli osoba uzależniona podejmie syste­matyczną terapię w placówce odwykowej. Cenną pomoc można również znaleźć w środowiskach wzajemnej pomocy, takich jak wspólnota Anonimowych Alkoholików lub Klubach Abstynenta.

Niestety mechanizmy tej choroby powodują, że zdecydowana większość osób uzależnionych nie chce się leczyć. Tylko presja cierpienia i zagrożenia lub zewnętrznych okoliczności może, choć z trudem, torować osobie uzależnionej od alkoholu drogę do ocalenia.


Zdjęcie
Zdjęcie





Zdjęcie
Zdjęcie






Zdjęcie
Zdjęcie
Więcej informacji na: www.parpa.pl oraz www.swiatproblemow.pl

Ustawa z dnia z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi- zobacz (311kB) pdf

metryczka


Wytworzył: Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Sicienku (6 marca 2014)
Opublikował: Magdalena Kieras (6 marca 2014, 14:28:51)

Ostatnia zmiana: Magdalena Kieras (16 lipca 2018, 15:17:04)
Zmieniono: dodano ulotki

rejestr zmian tej informacji »


Liczba odsłon: 6525